Leczenie - achondroplazja

Właściwie postawiona diagnoza jest wstępem do podjęcia leczenia, które w przypadku achondroplazji jest możliwe.

• W terapii schorzenia można zastosować hormon wzrostu (GH). Niestety taki sposób leczenia pozwala na bardzo ograniczony i krótkotrwały efekt przyspieszania wzrostu u dzieci z achondroplazją.
  

• Skuteczniejsza jest natomiast metoda Ilizarowa. Leczenie tą metodą polega na chirurgicznym wydłużeniu obu segmentów kończyn dolnych – obu ud i goleni, a także, o ile istnieje taka potrzeba,  kończyn górnych. Możliwe jest wydłużenie nawet do  ponad 30% pierwotnej długości kości. Druga strona medalu jest jednak długotrwałość i wieloetapowość leczenia metodą Ilizarową. Terapia wymaga od chorego obciążającego oraz wymagającego leczenia, przez co nie każdy decyduje się tę metodę. Kolejnym minusem jest ryzyko wystąpienia powikłań – lekarze powinni ostrożnie i precyzyjnie kwalifikować osoby do tego leczenia.Najczęściej stosowana taktyka leczenia polega na jednoczesnym wydłużeniu uda po jednej stronie i goleni po przeciwnej. Po rehabilitacji trwającej od 6 do 12 miesięcy następuje kolejny etap terapii, czyli powtórzenie procedury w sposób odwrócony. Dlatego też ten sposób leczenia nosi nazwę wydłużenia krzyżowego. Po upływie 2-3 lat leczenia można uzyskać zwiększenie wzrostu o ok. 15-20 cm. Jeżeli wydłużenie nastąpi w młodszym wieku (8-10 r. ż.), a powtórzenie ok. 14-16 r. ż. możliwe jest podwojenie tego efektu.
  

Z achondroplazją można żyć, nawet jeżeli nie zastosowano żadnej z metod leczenia. Jakość życia jest jednak lekko obniżona ze względu na niski wzrost. Osoby z chorobą potrzebują niewielkiej pomocy w życiu codziennym. Postulat niesienia pomocy chorym z achondroplazją powinien być brany pod uwagę przez różne instytucje wsparcia dla chorych. Najlepiej, gdyby zwykli obywatele potrafili nieść pomoc takim ludziom, pomagając np. w środkach komunikacji, sklepach itp. Taka forma pomocy nic nie kosztuje, a dla osób z achondroplazją wiele znaczy.